Tragedia narodu żydowskiego w czasie II wojny światowej stała się bezpośrednią przyczyną postania w Palestynie niepodległego państwa żydowskiego. Ujawnienie w pełni okrucieństw Holokaustu przekonało większość Żydów o konieczności istnienia państwa żydowskiego.

Żydzi, uwolnieni z obozów, często nie mogli wrócić do swych dawnych domów, zajętych przez innych lokatorów; nie chcieli też wracać do dawnych społeczności - niechętnie ich przyjmujących, gdyż powrót Żydów oznaczał często konieczność zwrotu ich zrabowanego i rozparcelowanego mienia. Ponadto Żydzi chcieli uciec jak najdalej od miejsca, gdzie dokonała się największa zbrodnia na ich narodzie. Obawy te i dążenia znalazły zrozumienie wśród władz państw alianckich, które zaczęły sprzyjać idei utworzenia niepodległego państwa żydowskiego w Palestynie.

Palestyna, od 1918 r. znajdowała się pod kontrolą Wielkiej Brytanii. W latach 1922-48 podległość ta przyjęła formę terytorium mandatowego, na którym w przyszłości miały powstać dwa niepodległe państwa: żydowskie i arabskie. Sytuacja wewnętrzna w Palestynie w ostatnich latach wojny stawała się coraz trudniejsza do opanowania przez Brytyjczyków. Żydzi z Palestyny walczyli o swoje prawa.

Zaogniona sytuacja zmusiła Wielką Brytanię do przekazania ONZ odpowiedzialności za Palestynę. Jej Zgromadzenie Ogólne 29 XI 1947 r. zdecydowało o podzieleniu Palestyny na dwa niepodległe państwa – żydowskie i arabskie, oraz Jerozolimę posiadającą status terytorium międzynarodowego. Obawiano się, że żywot państwa żydowskiego będzie krótki, bowiem było ono otoczone ze wszystkich stron wrogo nastawionymi Arabami. Wkrótce po ogłoszeniu rezolucji ONZ osiedla żydowskie w Palestynie stały się obiektem ataków.

Zdarzenia przybrały jednak niespodziewany obrót. Żydowskie oddziały zbrojne, pod władzą Ben Guriona, nie tylko zdołały utrzymać osiedla, ale nawet poszerzyły posiadane terytorium. 14 V 1948 r. Ben Gurion oficjalnie proklamował powstanie państwa Izrael. Państwa arabskie nie uznały Izraela. Rozpoczęła się tzw. wojna o niepodległość, która trwała do 1949 r. i ostatecznie zakończyła się zawieszeniem broni podpisanym między Izraelem a Egiptem, Libanem, Syrią i Jordanią. Akt ten usankcjonował zdobycze terytorialne Izraela, wykraczające poza ziemie przyznane Żydom przez ONZ.

Zdarzenia przybrały jednak niespodziewany obrót. Żydowskie oddziały zbrojne, pod władzą Ben Guriona, nie tylko zdołały utrzymać osiedla, ale nawet poszerzyły posiadane terytorium. 14 V 1948 r. Ben Gurion oficjalnie proklamował powstanie państwa Izrael. Państwa arabskie nie uznały Izraela. Rozpoczęła się tzw. wojna o niepodległość, która trwała do 1949 r. i ostatecznie zakończyła się zawieszeniem broni podpisanym między Izraelem a Egiptem, Libanem, Syrią i Jordanią. Akt ten usankcjonował zdobycze terytorialne Izraela, wykraczające poza ziemie przyznane Żydom przez ONZ.